Kerstimpressie in het Spaarne Gasthuis
Publiceerdatum
Kerst in het ziekenhuis? Je moet er niet aan denken! Toch, op het gevaar af dat u nu dit stuk terzijde legt, een kleine kerstimpressie uit het Spaarne Gasthuis.
Het begint met de intocht van kerstbomen, vlak na de Sint. De rode en gouden – over deze kleuren geen debat – ballen twinkelen, breken het witte licht op de gang. Hier en daar verschijnt een ster, een kerststal, dennengroen. Er staat iets te gebeuren.
Hoe sfeervol deze ambiance ook is, als patiënt ben je toch het liefst thuis met de feestdagen. Tegen de Kerst is er dan ook een uittocht: als het kan en mag, naar huis! In je eigen bed slapen, bijkomen, beseffen dat je er weer (nog) bent, zitten met je favoriete poes of hond, al dan niet onder een kerstboom. Een heilzaam recept.
Hier in huis wordt het dus stiller. Voor de meesten – voor wie er desondanks ligt èn voor wie er werkt – voelt het anders. Is het iets van verbondenheid? Met kerst maken wij er samen iets van? Engelen (vrijwilligers!) brengen patiënten naar kerstconcert en kerstviering. Zingen op kerstochtend. Een patiënt reageert ontroerd: Ik vind het bijzonder dat er echt aan mij gedacht wordt hierbinnen, terwijl daarbuiten iedereen aan het kerst vieren is.
Voor patiënt èn familie is kerst in het ziekenhuis echt ‘schakelen’. Van fijne plannen voor de kerst, naar het hier en nu van een bed met een dierbaar ziek mens erin, die even niets kan of wil. Soms is er toch iets mogelijk. Manlief en kinderen nemen het eigengemaakte kerstdiner van thuis mee. Ze eten samen. Dat doet goed.
Een patiënte vertelt hoe belangrijk het voor haar is zich nu verbonden te voelen met haar vrienden. Juist omdat pijn je wereld zo klein maakt. Ze heeft alle kerstkaarten van thuis laten komen en zich daarmee omringd. Dat helpt. Een andere patiënt is blij. De warmte en aandacht die hij hier ontvangt doen hem goed. Het is even weer een beetje zoals vroeger thuis met kerst, zegt hij.
En dan plotseling is er een kerstkind. Moeder is blij met de kleine, net geboren, en neemt hem in zijn wieg mee naar de kerstviering in onze kerkzaal. Voor een zegen. Teken van verbondenheid. Zo kan een kerststal er in de eenentwintigste eeuw uit zien. Zo kan het Spaarne eruit zien als het kerst is.