Ga direct naar de contentGa direct naar de footer

Meer huilbaby’s door coronastress

Publiceerdatum

Het aantal huilbaby’s dat met de klacht van extreem veel huilen in het ziekenhuis wordt opgenomen is tijdens de coronaperiode fors gestegen. In het Spaarne Gasthuis constateren onze kinderartsen zelfs een verdubbeling. De samenwerking met de GGD en jeugdgezondheidszorg biedt houvast om hiermee om te gaan. Vandaag staat in alle edities van het Haarlems Dagblad een mooi interview met kinderarts Andrieke Knottnerus en haar ketenpartners van de GGD en JGZ.

Het lijkt inmiddels redelijk rustig op de kinderafdeling van het Spaarne Gasthuis in\ Haarlem. Door de gangen klinktgeen gekrijs van ontroostbare borelingen en wanhopige ouders zijn ook niet echt zichtbaar. Toch beleven kinderartsen en de jeugdgezondheidszorg hectische tijden. Andrieke Knottnerus is kinderarts en gespecialiseerd in sociale pediatrie. Al voor corona voerde ze overleg met de jeugdgezondheidszorg van 0 tot 4 jaar over het fenomeen van veel huilende baby’s. Knottnerus: ,,Al in 2019 was er behoefte om er op een bredere manier naar te kijken. Bij de jeugdgezondheidszorg is enorm veel informatie over ouders en kinderen en wordt laagdrempelige zorg aangeboden. We voerden verkennende gesprekken om te kijken hoe we met elkaar een goed netwerk konden opbouwen waarbij op het juiste moment de juiste zorg zou worden geleverd. Toen kwam corona.’’ Bij de eerste lockdown bleef het eigenlijk vrij stil rond de huilbaby’s. Net als bij veel andere zorgvragen die niet aan corona waren gerelateerd overigens, dus Knottnerus vermoedt dat er sprake was van ondersignalering oftewel de problemen kwamen niet naar buiten. ,,Hoe groot de toename was, bleek eigenlijk pas kort voor de herfstvakantie. We werden overspoeld door huilbaby’s.’’

Huisartsen

Binnen de coronarichtlijnen werd een grote bijeenkomst belegd met alle disciplines die bij extreem huilende baby’s ingezet kunnen worden. Doel was om nieuwe ziekenhuisopnames te voorkomen door in een vroege fase ouders beter voor te bereiden en al passende zorg te bieden. Vervolgens werden ook huisartsen geïnformeerd over de rol die jeugdgezondheidszorg hierin kan vervullen, zodat onnodige verwijzingen naar de kinderartsen in het ziekenhuis konden worden voorkomen. Met de info konden huisartsen rechtstreeks naar de jeugdgezondheidszorg verwijzen. Uit onderzoek is gebleken dat slechts in maximaal vijf procent van de gevallen er sprake is van een lichamelijke oorzaak voor het vele huilen. Knottnerus: ,,Opname in een ziekenhuis waarbij de zorg de regie moet overnemen, moet dan ook zoveel mogelijk worden voorkomen. Er zijn allerlei factoren binnen een gezin die in deze coronatijd extra worden uitvergroot. Iedereen heeft zijn eigen bagage. Gezinnen waarbij het goed gaat, ervaren misschien meer rust en tijd voor de baby. Gezinnen waar het niet zo goed gaat, ervaren nóg meer druk. Goede zorg is van groot belang voor deze groep ouders en hun baby’s, ook om escalatie zoals kindermishandeling te voorkomen.’’

Stempel

Namens Jeugdgezondheidszorg Kennemerland leverden jeugdverpleegkundigen Stefanie Mous en Jacqueline Terpstra hun bijdragen aan het weer op de kaart zetten van jeugdgezondheidszorg. Naast de bestaande intensieve samenwerking met het ziekenhuis op het gebied van prematurenzorg. Nu is die samenwerking uitgebreid naar de baby’s die veel huilen. Ze praten liever niet over huilbaby’s omdat het kind dat stempel de rest van het leven moet dragen. Stefanie Mous ervaart met haar collega’s dat elke crisis positieve bijwerkingen kan hebben. ,,We hebben nu een jeugdarts die altijd bereikbaar is en meldingen kan terugkoppelen zodat snel met de ouders contact kan worden opgenomen. Een verpleegkundige is dan snel bij het gezin en kijkt naar het geheel, niet alleen naar het huilen. We kijken hoe het netwerk van de ouders eruit ziet, wie kan ondersteunen, hoe de voeding gaat en het slapen. En wie binnen onze organisatie passende zorg kan bijdragen. We hebben ook beeldcoaching in ons aanbod waarbij je ouders en kind op beeld vastlegt en samen kijkt wat er gebeurt en hoe de interactie verloopt. We bieden dan suggesties om iets anders te doen. Hierbij is vooral de focus op wat goed gaat en dat proberen te versterken.’’

Regie

Jeugdverpleegkundige Jacqueline Terpstra was een dag eerder nog bij een vrouw met een baby die al zeven weken ontroostbaar was. ,,Haar man was voor werk veel\ afwezig. Je gaat dan alles met haar doorlopen. Zelf had ze nog maar twee uur nachtrust. We bespraken hoe ze de stress zou kunnen verminderen en hulp van bekenden kon inschakelen. We hebben gesproken over de voeding en de groei. Terwijl we spraken viel de baby rustig in slaap. Ze besloot haar moeder te bellen en te vragen of die een paar dagen kon komen helpen. Je biedt zorg aan maar de ouder behoudt de regie.’’ Door corona moeten de ouders in isolement in hun nieuwe rol groeien. Knottnerus: ,,Dat samen thuis zijn kan voordelen opleveren. Feit blijft wel dat bij een eerste kind zowel een baby, een vader als een moeder wordt geboren. Alle drie moeten zich in die nieuwe rol ontwikkelen. Terwijl er niet echt een gebruiksaanwijzing op tafel ligt. Daar komt dan ook nog eens corona bij. Even gezellig als uitlaatklep koffie drinken met wat vriendinnen kan niet.

Bron: Haarlems Dagblad, 19 februari 2021