Seksuele en genderdiversiteit in de medische wereld
Publiceerdatum

Waarom vaart jullie stichting mee?
“Wij varen als stichting mee om meer bekendheid te krijgen voor onze werkzaamheden en doelstellingen. Verder is het gevoel als je de volle grachten opvaart moeilijk te evenaren, dat is een hele bijzondere sfeer. Zeker met een boot vol 140 collega artsen (in opleiding) en hun partners. Vorig jaar hebben wij vele positieve reacties van de kant en van opvarenden ontvangen.”
Wat hopen jullie te bereiken?
“Met zo’n boot creëer je zichtbaarheid voor collega’s en patiënten. Door deze zichtbaarheid hopen wij dat seksuele, gender en sekse diversiteit uiteindelijk als normaal wordt gezien in de maatschappij, en zo een veilige sfeer gecreëerd wordt in de spreekkamer en op de werkvloer. Omdat beroepsgroepen als de politie, brandweer en krijgsmacht ook meevaren vinden wij dat een artsenboot daar ook tussen hoort!”
Waar loop je in de zorg tegenaan?
“Als beginnende coassistent liep ik er zelf tegen aan dat ik bijna elke week wel op een andere afdeling was en steeds weer nieuwe mensen leerde kennen. Als er dan gevraagd wordt wat je in het weekend gedaan hebt, dan twijfelde ik vaak of ik moest zeggen dat ik met ‘een’ vriendin i.p.v. ‘mijn’ vriendin uit eten was geweest. Het voelt dan als een statement, als uit de kast komen naar anderen.
Het komt haast nooit voor dat er een negatieve reactie volgt, maar helemaal zeker daarvan ben je niet op het moment dat je het uitspreekt. Daarnaast ben je als coassistent of arts in opleiding in een afhankelijke positie, de artsen met wie je dagelijks werkt zijn tenslotte ook je beoordelaars. Je wilt dan niet dat deze informatie invloed daarop heeft. Voor patiënten kan bij de arts komen dit zelfde gevoel van ‘uit de kast komen’ oproepen. Dit kan extra spanning opleveren in een moment waarbij je als patiënt al kwetsbaar bent.”
(Lees ook: https://winq.nl/articles/229169/je-leven-lang-uit-de-kast/)
En hoe is dat in het Spaarne Gasthuis?
Ik vind het interessant om het met artsen en verpleegkundigen over het onderwerp te praten. Je krijgt veel verschillende reacties. Een die ik vaak hoor is: ‘Wat is nou precies het doel van de stichting? Het is toch geen probleem?’ Dat is een mooie reactie, omdat dat vaak weerspiegelt hoe iemand hier zelf tegenaan kijkt. Ook zaken zoals op een neutrale manier vragen naar iemands relatie (bijvoorbeeld door middel van het woord partner ipv echtgenoot/echtgenote).
Wat uiteindelijk een van de doelen van RozeinWit is, is dat het onderwerp LHBTI+ op een niet stereotyperende manier geïntegreerd wordt in het curriculum van geneeskunde en artsen vervolgopleidingen, met vooral praktische handvatten zodat artsen zich bekwaam voelen om in gesprek te gaan met hun collega’s en patiënten hierover.
Meer informatie over RozeinWit en de Homogroepen uit de jaren ’70?
Er is vorig jaar in Medisch Contact een verdiepend artikel geweest over RozeinWit en de Homogroepen uit de jaren ’70. Deze is hier te vinden: https://www.medischcontact.nl/nieuws/laatste-nieuws/artikel/we-willen-niet-dat-onze-collegas-in-de-kast-blijven-zitten.htm